Ege bölgesindeki en önemli el dokuma ürünleri merkezlerinden biri olarak öne çıkan Muğla / Milas yöresindeki dokumacılığın ilk örneklerinin yaklaşık 16.yy’da ortaya çıktığı tahmin edilmektedir. Bu bölgede yaşayan yörük ve Türkmen boylarının, sahip oldukları koyunların yünlerini değerlendirmek amacıyla kendi kullanımları için halı dokumacılığı yaptıkları bilinmektedir. Bu yörelerde dokunan çoğu halıya yöresel Milas halısı ismi verilmektedir.
Milas halısının ilk örnekleri genellikle seccade halılardır ve mihrap şeklinde motifler ile işlenmiştir. Yöre de dokunan halı ve kilimlerin iplikleri tamamen doğall yöntemlerle koyun yününden elde edilmiştir ve hakim renk olarak kırmızı ve sarının tüm tonları kullanılmıştır. Dokumacılıkta kullanılan yünlerin renklendirmesi, doğadaki çeşitli bitki yaprak ve özlerinin bazı işlemlerden geçirilip suda kaynatılması suretiyle elde edilmiştir. Bu şekilde yünlere renk verme işlemine kök boya yöntemi ismi verilmiştir. Bu ipliklerle dokunan motifler ve desenler sözsüz iletişim aracı olarak kullanılmıştır. Halı ve ya kilimi dokuyan insanların duygu ve düşüncelerini yansıtmasına aracı olduğu rivayet edilmektedir. Milas halısının başlıca simge motifleri Cıngıllı Cafer, Gemici Suyu , Lâdik , Eli Koynunda , Kabuksuz , Mihraplı Milas ve Ada Milas olarak sıralanabilir. Bu halıların halk içinde bilinen boyutları ise küçükten büyüğe olmak üzere ; çeyrek , seccade , yolluk , yarım taban ve taban olarak sınıflandırılır.
Günümüzde bu geleneği yaşatan Milas’a bağlı Karacahisar, Ören, Çökertme ve Bozalan ile Bodrum sınırları içerisinde yer alan Karaova yöresindeki Yeniköy, Mazı, Yalıçiftlik, Pınarlıbelen , Etrim ve Çömlekçi gibi nadir bazı köylerde sınırlı da olsa el dokuma faaliyetleri halen sürdürülmektedir.
